Herbatka z Miss Marple

 

W holu siedzi stara panna o uroczej, łagodnej twarzy, jej rozum zna wszystkie tajniki duszy ludzkiej i przyjmuje je jako rzecz codzienną. Osoba ta nazywa się panna Marple.

Agatha Christie „Noc w bibliotece” Str 94

 

Gdy Tylko zaczyna pachnieć jesienią, wieczory robią się chłodne, dni krótsze, piję częściej gorącą herbatę. I szukam do tej miłej czynności towarzystwa. Często znajduje je w Pannie Marple, kompance sympatycznej i niezawodnej. Na dodatek przekonałam się podczas ostatniego z nią spotkania, że mamy więcej wspólnych tematów, niż by się wydawało. Dlaczego? Bo okazało się, że Panna Marple jest sufrażystką!

Oczywiście nie oświadcza tego bezpośrednio, ale podczas niejednej rozmowy przemyca treści i przekonania, świadczące o tym, że różnice społecznej pozycji kobiet i mężczyzn zauważa i są jej nie w smak.

Wyśmienitą okazję do wyjawienia tych poglądów Panna Marple znajduje w trakcie śledztwa w sprawie zabójstwa pewnej młodej kobiety. Będącej, jak ujawnia dochodzenie, ulubienicą zamożnego i owdowiałego starca. Panna Marple ma w zanadrzu sporo dykteryjek o tym, jak i dlaczego bogata głowa rodziny zaczęła szukać protegowanej wśród osób obcych.  W trakcie ich opowiadania nie omieszka być lekko sarkastyczna w ocenie męskich charakterów.

Ale na tym nie koniec.  Panna Marple wspiera swoją przyjaciółkę, Panią Bantry (to w jej domu znaleziono zwłoki nieznanej dziewczyny) , w poszukiwaniach sprawcy zbrodni. Obie panie przybywają w hotelu, by obserwować tam podejrzanych. Z dala od męża Pani Bantry, mogą sobie pozwolić na szczere pogawędki. I w trakcie jednej z nich Panna Marple oświadcza Mężczyźnie zawsze lżej (tamże, str 140).

Tym zdaniem Agatha Christie kończy jeden z rozdziałów książki. Nie wiadomo, czy i jak dalej potoczyła się rozmowa. Czy Pani Bantry zgodziła się z przyjaciółką, czy puściła jej słowa mimo uszu? Jednego jestem pewna. Gdyby to przy herbatce ze mną Panna Marple wypowiedziała te słowa, byłby to nie koniec, a początek bardzo intersującej dyskusji.